Երիտասարդ խեցգետինը մտածում էր. «Ինչո՞ւ իմ ընտանիքում բոլորը ետ-ետ են քայլում: Ուզում եմ առաջ քայլել սովորել, ինչպես գորտերը: Քիթս կկտրեմ, թե չկարողանամ սովորել»:
Խեցգետինն սկսեց թաքուն վարժություններ անել հարազատ գետի քարերի մեջ: Սկզբում շատ էր հոգնում. Իրեն էս ու էն կողմ էր տալիս, քերծում էր զրահն ու կոխկրտում ոտքերը: Բայց, քիչ – քիչ վարժվեց: Այդպես է, չէ՞, ամեն ինչ էլ կարելի է սովորել, եթե շատ ուզես:
Երբ արդեն վստահ էր, որ հասել է նպատակին, կանգնեց իր ընտանիքի անդամների առջև ու ասաց.
— Նայե՛ք:
Ու մի հպարտ քայլքով գնաց առաջ:
-Զավա՛կս, – հուզմունքից լաց եղավ նրա մայրը,-Հո չե՞ս գժվել: Խելքդ գլուխդ հավաքիր, քայլի՛ր եղբայրներիդ նման, որ քեզ շատ են սիրում:
Իսկ եղբայրները նայում ու փռթկացնում էին:
Հայրը խիստ հայացքով նայեց նրան, հետո ասաց.
-Դե հերի՛ք է: Եթե ուզում ես մեզ հետ մնալ, քայլիր սովորական խեցգետինների նման: Եթե չես լսի մեզ, գետը մեծ է. գնա ու մեր մասին մոռացի՛ր:
Ճիշտ է՝ խեցգետնուկը սիրում էր իր հարազատներին, բայց նա նաև հավատում էր, որ ինքը ճիշտ է, նա չէր կասկածում: Ի՞նչ պիտի աներ: Խեցգետինը համբուրեց մորը, հրաժեշտ տվեց հորն ու եղբայրներին ու ճամփա ընկավ դեպի մեծ աշխարհ:
Երբ անցնում էր գետով, գորտերը զարմանքից շշմել էին: Էս տիկինները հավաքվել էին իրար գլխի՝ սրանից-նրանից բամբասելու:
-Աշխարհը շուռ է եկել, -հեգնեց նրանցից մեկը,-նայեք այս խեցգետնին, ո՞վ է այսպիսի բան տեսել:
-Է՜, հարգանք չի մնացել,-ասաց մեկ ուրիշը:
-Վա՜յ, վա՜յ, վա՜յ, -հառաչեց երրորդը:
Բայց խեցգետնուկը շարունակեց գնալ իր ճամփով: Մի քիչ հետո լսեց, որ իրեն մի մեծ, ծեր, խեցգետին է կանչում, որը տխուր դեմք ուներ ու մեն-մենակ կանգնել էր մի քարի մոտ:
-Բարի օր,-ասաց երիտասարդ խեցգետինը:
Ծերուկը երկար նայեց նրան, հետո ասաց.
-Այս ի՞նչ ես անում: Ես էլ, երբ երիտասարդ էի, քեզ նման մտածում էի, որ խեցգտիններին պիտի սովորեցնել դեպի առաջ քայլել: Բայց տես, թե ինչի հասա. ապրում եմ մեն-մենակ, ու խեցգետինները ավելի շուտ լեզուները կկտրեն, քան թե կխոսեն ինձ հետ: Քանի դեռ ուշ չէ, ականջ արա ինձ, ապրի՛ր բոլորի նման, ու մի օր, շնորհակալ կլինես այս խորհրդի համար:
Երիտասարդ խեցգետինը չգիտեր ինչ պատասխանել ու լուռ մնաց: Բայց ինքն իրեն ասում էր.
-Չէ՛, ե՛ս եմ իրավացի:
Նա հրաժեշտ տվեց ծեր խեցգետնին, հպարտ-հպարտ շարունակեց իր ճանապարհը:
Տեսնես հեռու կգնա՞: Կհասնի՞ երջանկության: Կուղղի՞ այս աշխարհի բոլոր ծռությունները: Մենք դա չգիտենք, նա դեռ շարունակում է քայլել այնպես, ինչպես որոշել է: Միայն կարող ենք նրան հաջողություն մաղթել՝ ասելով.
-Բարի ճանապարհ:
1. Թվարկիր այս պատմության հերոսներին: Յուրաքանչյուրին բնութագրիր մեկ դիպուկ բառով:
2. Բացատրիր հետևյալ միտքը՝ ամեն ինչ էլ կարելի է սովորել, եթե շատ ուզես:
Այո այդպես է, եթե մի բանը սիրով ես անում, շատ հեշտ է ստացվում։
3 Նշի՛ր ճիշտ պատասխանը։
Հայրն ինչո՞ւ խեցգետնին հեռացրեց իրենց մոտից։
Նա թաքուն վարժություններ էր անում գետի քարերի մոտ։
Նա չէր քայլում այնպես, ինչպես իր ընտանիքի անդամները։
Նա հոյակապ քայլքով առաջ էր գնում։
4 Խեցգետինն ինչո՞ւ արթնացրեց գորտերի մի խմբի զարմանքը։
Նա ճանապարհ էր ընկել դեպի մեծ աշխարհ։
Նա չափազանց շատ էր սիրում իր հարազատներին։
Նրա քայլվածքը տարբերվում էր մյուս խեցգետինների քայլածքից։
5 Ի՞նչ խորհուրդ տվեց ծեր խեցգետինը խեցգետնուկին։
Շարունակել ճանապարհը
Քայլել այնպես, ինչպես բոլոր խեցգետինները
Քայլել առաջ, ինչպես ինքը որոշել է
6 Տեքստի <Հեգնեց նրանցից մեկը> արտահայտությունը տրվածներից որո՞վ կփոխարինեիր։
Հասկացրեց նրանցից մեկը
Ծաղրեց նրանցից մեկը
Հորդորեց նրանցից մեկը
7 Ո՞ր շարքի բոլոր բառերն են առաջացել ածականից։
Բարձրանալ, ճամփորդել, շողալ
Երկարել, սպիտակել, ուրախանալ
Փոքրանալ, թերթել, անձրևել
8 Տեքստից դո՛ւրս գրի՛ր գործողություն ցույց տվող բառեր, որոնք կատարվում են ներկա պահին։
հասա, ապրում եմ
9 Տեքստում ո՞րն է <ճանապարհ> բառի հոմանիշը։ Ճամփա
10 Յուրաքանչյուր գոյականի դիմաց հատկանիշ ցույց տվո մեկ բառ գրի՛ր։
Երիտասարդ խեցգետին
մեծ գետ
սովորական քայլք
Զարմացած հայացք
11 Տեքստից դո՛ւրս գրիր հոգնակի թվով գործածված երեք գոյական։
ոտքեր , եղբայրներ , գորտեր, տիկիններ
12 Գրի՛ր տեքստում հանդիպող հետևյալ բառերի հականիշները։
Երիտասարդ- ծեր
Խիստ- մեղմ
Հպարտ-խոնարհ
Լուռ- աղմկոտ
13 Տեքստից դո՛ւրս գրիր հրամայական և բացականչական հնչերանգ արտահայտող մեկական նախադասություն։
-Դե հերի՛ք է: Եթե ուզում ես մեզ հետ մնալ, քայլիր սովորական խեցգետինների նման: Եթե չես լսի մեզ, գետը մեծ է. գնա ու մեր մասին մոռացի՛ր:
-Վա՜յ, վա՜յ, վա՜յ, -հառաչեց երրորդը:
14 Ավարտի՛ր նախադասությունը։
Երիտասարդ խեցգետինը լուռ մնաց, որովհետև չգիտեր ինչ պատասխաներ։
15 Շարունակի՛ր պատմությունը։ Մտածի՛ր ու գրիր, թե հետո ի՞նչ եղավ խեցգետնի հետ: Պատմությունդ վերնագրի՛ր և հրապարակի՛ր։
Երիտասարդ խեցգետնի վերադարձը
Ծեր խեցգետնի խորհուրդներից հետո երիտասարդ խեցգետինը դեռ երկար ժամանակ մտորումների մեջ էր։ Նա չգիտեր ինչ անել։ Շատ էր ուզում առաջ գնալ և տեսնել իր աշխարհից դուրս աշխարհ։ բայց նաև կարոտում էր իր ընտանիքին, ընկերներին ու իր տունը։ Մի քանի ամիս պտտվելով տարբեր վայրերով, ու հանդիպելով շատերի խիստ և տարօրինակ հայացքներին, նա շատ տխուր էր ու միայնակ։ Անընդհատ հիշում էր ծեր խեցգետնի խորհուրդները։
Նա ասում էր․
-Ես էլ, երբ երիտասարդ էի, քեզ նման մտածում էի, որ խեցգտիններին պիտի սովորեցնել դեպի առաջ քայլել: Բայց տես, թե ինչի հասա. ապրում եմ մեն-մենակ, ու խեցգետինները ավելի շուտ լեզուները կկտրեն, քան թե կխոսեն ինձ հետ: Քանի դեռ ուշ չէ, ականջ արա ինձ, ապրի՛ր բոլորի նման, ու մի օր, շնորհակալ կլինես այս խորհրդի համար:
Եվ մի պայծառ օր երիտասարդ խեցգետինը վերջնական որոշեց վերադառնալ իր տուն և ապրել իր նման խեցգետինների կյանքով ։
